شلول

لغت نامه دهخدا

شلول. [ ش َ ] ( ع ص ) تمام سال از زن و ماده شتر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || مرد سبک در حاجت نیکوصحبت خوش ذات. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به شلل و شلشل شود.

شلول. [ ش َ ] ( اِخ ) نام موضعی در حوالی مدینه. ( ناظم الاطباء ) ( از معجم البلدان ).

فرهنگ فارسی

تمام سال از زن و ماده شتر مرد سبک در حاجت نیکو صحبت خوش ذات .

پیشنهاد کاربران

بپرس