شلوب

شلوب ( Shelob ) نام یک عنکبوت غول پیکر در سرزمین میانی در داستان های جی. آر. آر. تالکین است که در پایان کتاب چهارم، جلد دوم در داستان دو برج ارباب حلقه ها، دربارهٔ او سخن به میان می آید. راهروی عبوری از لانهٔ شلوب مستقیم به موردور راه دارد. گالوم از قصد فرودو را از مسیر لانهٔ او می برد تا شلوب فرودو را شکار کند و حلقه دوباره از آن او شود. اما سم وایز گمجی به شدت شلوب را با استینگ، خنجر ویژهٔ فرودو و جام نورانی که گالادریل داده بود، زخمی می کند.
شلوب یک موجود پلید ( مؤنث ) در قالب عنکبوت است. او آخرین فرزند آنگولیانت است تا سرزمین غمگین را دچار مشکل کند. [ ۱] شلوب با اینکه موجودی پلید است و در محدودهٔ موردور زندگی می کند اما از سائورون و نقشه هایش جدا است. [ ۲] شلوب در خدمت هیچ کس جز خودش نیست؛ خون انسان ها و الف ها را می نوشد و از این راه فربه می شود، او بر سر قربانیانش می نشیند، برای تمام موجودات زنده ای که می توانند خوراکش شوند تارهای تاریکی می بافد و تاریکی بالا می آورد. از جمله نوادگان او می توان به عنکبوتی اشاره کرد که بیلبو در رمان هابیت شکست داد.
شلوب از سوی گالوم مورد پرستش بود. اورک ها به او «شالوب بزرگ» و «بانوی من» می گفتند و در مقابل گالوم را «خبرچین او» نامیده بودند. سائورون از وجود شالوب در آن منقطه استفاده می کرد و او را به عنوان نگهبان مسیر می دانست همچنین گاهی زندانیانش را به شلوب می داد تا بخورد.
گالوم تلاش کرد تا فرودو و سم را به چنگ شلوب اندازد تا آنها را بخورد و بعد حلقه یگانه را از آن خود کند.
عبارت شلوب shelob به صورت she + lob تجزیه می شود که lob از loppe در زبان انگلیسی باستان به معنی عنکبوت گرفته شده است.