شلهه معاویه

لغت نامه دهخدا

شلهه معاویه. [ ش َ هَِ م ُ ی ِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان خسروآباد بخش قصبه معمره شهرستان آبادان. سکنه آن 700 تن. آب آن از شطالعرب. محصول عمده آنجا خرما و یونجه. راه آن اتومبیل رو و ساکنان آنجا از طایفه آل ابومصرف و تجاخ است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).

پیشنهاد کاربران

شلهه معاویه در حقیقت در زمان قدیم مردم این روستا با هم دیگه درگیری خونی داشتند بخاطر زمین و اب شلهه
که مردم انها را معاویه نامیدند
شلهه به معنای جزیره و خاک خوب برای کشاورزی است و نزدیک هشتاد درصد ساکنان انجا از قبیله ی بنی منصور هستند ومن از پدربزرگهام تا خودم ساکن انجا هستم وخوب میدونم که چطور نامگذاری شده وچکسانی در انجا زندگی میکنند

به دلیل اینکه ساکنین این روستا ازمهاجران بصره عراق هستند ودرعراق روستایی آباد وسرسبز بنام معاویه وجوددارد و دوست داشتند این روستا مثل روستایه معاویه عراق شود اسم این روستا را معاویه گذاشتن که بعدازانقلاب اسلامی اسم این روستا باپیشنهادآقایه عبدالرسول میاور به روستایه امام حسن عسکری تغییرکرد

بپرس