شلمبه

لغت نامه دهخدا

شلمبه. [ ش ُ ل ُ ب َ ] ( اِخ )دهی از دهستان طارم بالا بخش سیردان شهرستان زنجان. سکنه آن 213 تن. آب آن از چشمه و رودخانه. محصول عمده آنجا غلات است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2 ).

گویش مازنی

/shelembe/ غذای شل – غذای آبدار و آبکی

پیشنهاد کاربران

در گویش مازنی به غذای شل یا برنج شفته شده = شل پلا ( shel pela ) یا شل آش می گویند .
شلمبه = به گویش مازنی به زمین باتلاقی و گل و لای ==هم معنی تیل تپیل می باشد.

بپرس