شلطاء

لغت نامه دهخدا

شلطاء. [ ش َ ] ( ع اِ ) کارد. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به شلط شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس