شلط

لغت نامه دهخدا

شلط. [ ش َ ] ( ع اِ ) کارد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به شلطاء شود.

شلط. [ ش ِ ل َ ] ( ع اِ ) ج ِ شِلطَة. ( ناظم الاطباء ). || ج ِ شِلط. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به شلطة و شِلْط شود.

شلط. [ ش ِ ] ( ع اِ ) تیر دراز لطیف باریک. ج ، شِلَط. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس