شلحاء. [ ش َ ] ( ع ص ، اِ ) شلحا. تیغ تیز. ج ، شُلح. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ). تیغ تیز و آن به سبب اسم آلت بودنش مؤنث آمده است. ( از اقرب الموارد ). رجوع به شلحی شود.
