شلته

لغت نامه دهخدا

شلته. [ ش َ ت َ / ت ِ ] ( اِ ) جای مردار و ناپاک ، یعنی موضعی که در آن سرگین و پلیدی و خاکروبه و جز آن ریزند. مزبله. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از برهان ).

فرهنگ عمید

"

گویش مازنی

/shelte/ شاخه ای از درخت - یک خوشه از شالی یا گندم ۳شانس

دانشنامه عمومی

شلته (شهرستان سوقلوق). شلته ( به لاتین: Shalta ) یک روستا در قرقیزستان است که در شهرستان سوقلوق واقع شده است. [ ۱] شلته ۱٬۵۶۳ نفر جمعیت دارد و ۷۷۵ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.
عکس شلته (شهرستان سوقلوق)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

شلته در زبان کردی ولری به معنای شاخه ای از برنج است کلمه شلته در ضرب المثلی لری چنین امده است
از بخت بور برجعلی
شلته برینج بی وه به لی
ترجمه
ازبخت بد برجعلی شاخه ی برنج تبدیل به بلوط شد
...
[مشاهده متن کامل]

کنایه ( چیز خوبش تبدیل به بد شد )
به نهالی که در پای بعضی از درختان می روید هم شلت یا شلته می گویند.

در گویش دری افغانستان ، شلته به معنی بیکاره، فرسوده و کهنه بکار می رود.
شلتیدن = خاکی و کروکثیف کردن.

بپرس