[ویکی الکتاب] معنی شِقْوَتُنَا: بدبختی (شقاوت و شقاء ضد سعادت است ، و سعادت هر چیزی خیری است که مختص به او است و شقاوتش نداشتن آن خیر است و به عبارت دیگر : شقاوت به معنای شر مختص به هر چیزی است )
ریشه کلمه:
شقو (۱۲ بار)
شقی (۱۲ بار)
نا (۱۱۸۲ بار)
شقاوت: بدبختی. خلاف سعادت. مصدر آن شقو، شقوة، شقاوت و شقاء آمده است . . در المیزان ذیل این آیه فرموده: سعادت هر شیء آن است به خیری که سبب کمال و لذّت است برسد و آن در انسان که از روح و جسم مرک+ب میباشد آن است که به حسب قوای بدنی و روحی به خیر برسد و ملتّذ گردد. و شقاوتش آن است که خیر فوق را فاقد باشد و از آن محروم گردد، آن دو به حسب اصطلاح عدم و ملکهاند. نا گفته نماند: سعادت و شقاوت نتیجه ایمان و عمل و عدم آن دو است در این صورت سعادت حالت نفسانیی است مه رسیدن به خیرات را میسّر میکند و شقاوت عکس آن است در مجمع نیز آن دو را حالت و نیرو فرموده است . در این آیه ملاحظه میکنیم ابتدا حکم به شقاوت و سعادت شده سپس وعده جهنّم و بهشت آمده است. ایضاً آیه . هکذا حدبث «من شقی شقی فی بطن امّه و من سعد سعد فی بطن امّه» ایضاً آیه . که شقاوت بعد از ضلالت آمده زیرا ار نتائج آن است. در المیزان ذیل آیه . فرموده: گویا مراد از شقاوت محروم شدن از خیرات و یا خود شقاوت است. احتمال اولشان مطابق نظر ما است. بنابراین شقاوت، عدم قابلیت رحمت است مه ار عصیان و عدم ایمان به وجود آید. به عکس سعادت این راجع به آخرت ولی راجع به دنیا میشود گفت: شقاوت عدم نیل به خواستهها و آرزوها است چنانکه سعادت خلاف آن میباشد. ، . گوئی مراد از شقاوت در این دو آیه محروم بودن از خیرات و یا در آیه محروم بودن از خیرات و یا در آیهاول حرمان و در دومی شقاوت است. میشود از آیه فهمید که عقوق والدین سبب شقاوت است . .، . راغب ار بعضی نقل میکند: گاهی شقاوت به جای رنج و مشقت گذاشته میشود مثل «شقیت فی کذا» یعنی در این کار به مشقت افتادم هر شقاوت مشقت است ولی هر مشقّت شقاوت نیست. پس مشقّت از شقاوت اعم است. شقاء: در قاموس و اقرب به معنی سختی و عسرت نیز آمده است. علی هذا بهتر است «تشقی» در هر دو آیه به معنی مشقت باشد یعنی: ما قرآن را به تو نازل نکردهایم تا در تبلیغ مردم به زحمت افتی یا خودت را به زحمت افکنی آن فقط به اهل خشیت یاد آوری است - شیطان شما را از بهشت خارج نکند به زحمت میافتی.
ریشه کلمه:
شقو (۱۲ بار)
شقی (۱۲ بار)
نا (۱۱۸۲ بار)
شقاوت: بدبختی. خلاف سعادت. مصدر آن شقو، شقوة، شقاوت و شقاء آمده است . . در المیزان ذیل این آیه فرموده: سعادت هر شیء آن است به خیری که سبب کمال و لذّت است برسد و آن در انسان که از روح و جسم مرک+ب میباشد آن است که به حسب قوای بدنی و روحی به خیر برسد و ملتّذ گردد. و شقاوتش آن است که خیر فوق را فاقد باشد و از آن محروم گردد، آن دو به حسب اصطلاح عدم و ملکهاند. نا گفته نماند: سعادت و شقاوت نتیجه ایمان و عمل و عدم آن دو است در این صورت سعادت حالت نفسانیی است مه رسیدن به خیرات را میسّر میکند و شقاوت عکس آن است در مجمع نیز آن دو را حالت و نیرو فرموده است . در این آیه ملاحظه میکنیم ابتدا حکم به شقاوت و سعادت شده سپس وعده جهنّم و بهشت آمده است. ایضاً آیه . هکذا حدبث «من شقی شقی فی بطن امّه و من سعد سعد فی بطن امّه» ایضاً آیه . که شقاوت بعد از ضلالت آمده زیرا ار نتائج آن است. در المیزان ذیل آیه . فرموده: گویا مراد از شقاوت محروم شدن از خیرات و یا خود شقاوت است. احتمال اولشان مطابق نظر ما است. بنابراین شقاوت، عدم قابلیت رحمت است مه ار عصیان و عدم ایمان به وجود آید. به عکس سعادت این راجع به آخرت ولی راجع به دنیا میشود گفت: شقاوت عدم نیل به خواستهها و آرزوها است چنانکه سعادت خلاف آن میباشد. ، . گوئی مراد از شقاوت در این دو آیه محروم بودن از خیرات و یا در آیه محروم بودن از خیرات و یا در آیهاول حرمان و در دومی شقاوت است. میشود از آیه فهمید که عقوق والدین سبب شقاوت است . .، . راغب ار بعضی نقل میکند: گاهی شقاوت به جای رنج و مشقت گذاشته میشود مثل «شقیت فی کذا» یعنی در این کار به مشقت افتادم هر شقاوت مشقت است ولی هر مشقّت شقاوت نیست. پس مشقّت از شقاوت اعم است. شقاء: در قاموس و اقرب به معنی سختی و عسرت نیز آمده است. علی هذا بهتر است «تشقی» در هر دو آیه به معنی مشقت باشد یعنی: ما قرآن را به تو نازل نکردهایم تا در تبلیغ مردم به زحمت افتی یا خودت را به زحمت افکنی آن فقط به اهل خشیت یاد آوری است - شیطان شما را از بهشت خارج نکند به زحمت میافتی.
wikialkb: شِقْوَتُنَا