شقر دیون

لغت نامه دهخدا

شقردیون. [ ش ُ ق ُ ] ( معرب ، اِ ) سیر صحرایی و موسیر که بتازی حافظالاجساد گویند. ( از آنندراج ) ( از برهان ) ( ناظم الاطباء ). اسقردیون است. ( تحفه حکیم مؤمن ). اشقردیون یا اسقردیون است ، ثوم بری و حافظالاجساد و حافظالرمی نیز نامند. ( از ذخیره خوارزمشاهی ). حشیشه ثومیه. حافظالموتی. مطرق. مطرقان. این کلمه از کلمه ٔسکوردیوم یونانی مأخوذ است. ( یادداشت مؤلف ). ثوم بری است. ( از تذکره داودضریر انطاکی ص 222 ). و رجوع به مترادفات کلمه شود.

فرهنگ فارسی

سیر صحرایی و موسیر که به تازی حافظ الاجساد گویند .

پیشنهاد کاربران

بپرس