شقذان
لغت نامه دهخدا
شقذان. [ ش َ ق َ ] ( ع ص ، اِ ) کسی که خواب نکند. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || کسی که مردم و هر چیزی را چشم زند. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( مهذب الاسماء ). || مرد سخت نگاه زودتر بچشم کننده. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || آفتاب پرست. ج ،شِقْذان. ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). روزگردک. ( دهار ). روزگردک و آن جنسی است از کرباسک. ج ، شِقْذان ، شَقاذین. ( مهذب الاسماء ). || گرگ. ( ازاقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). و رجوع به شقذ شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید