شقایق پیچ

لغت نامه دهخدا

شقایق پیچ. [ ش َی ِ ق ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) گیاهی است بالارونده از تیره آلاله ها که دارای برگهای متقابل است. شیره برگهایش پوست بدن را ملتهب و قرمز میکند، از این رو گدایان از آن استفاده و بدن خود را به منظور جلب ترحم زخم میکنند. ماده ای که از انساج این گیاه استخراج شده بنام کلماتین موسوم است. سابقاً از گیاه مزبور در تداوی سرطان استفاده میکردند. شراج. ملعه. قلیماتس. کلماتیس. ظیان. یاسمن البر. یاسمن بری. یاس سفید. ( فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به مترادفات کلمه و گیاه شناسی گل گلاب ص 199 و کارآموزی داروسازی ص 196 شود.

مترادف ها

clematis (اسم)
قلماتیس، فصل بهار، شقایق پیچ

graybeard (اسم)
شقایق پیچ، ریش سفید

پیشنهاد کاربران

بپرس