شفیقه حبیبی روزنامه نگار، مجری تلویزیون، فعال سیاسی و سیاستمدار اهل افغانستان است. او به خاطر حمایت از زنان روزنامه نگار و کاندیداتوری به عنوان معاون رئیس جمهور در کنار عبدالرشید دوستم در سال ۲۰۱۴ شناخته شده است.
... [مشاهده متن کامل]
حبیبی از یک خانواده پشتون احمدزی از طبقه بالای جامعه است. گرچه او در کابل پرورش یافت ولی خانواده اش اهل ولایت لوگر هستند. در سال ۱۹۶۶ حبیبی از دانشگاه کابل مدرک روزنامه نگاری گرفت. او با محمود حبیبی ازدواج کرده است، محمود در دولت افغانستان شغل های مختلفی داشت. از جمله این مشاغل عبارت بود از وزیر اطلاعات محمد ظاهر شاه، رئیس سنا در زمان ریاست جمهوری محمد نجیب الله. زمانی که در سال ۱۹۹۲ کنترل کابل به دست مجاهدین افتاد، او و همسرش به همراه صدها هزار نفر دیگر به مزار شریف مهاجرت کردند. زمانی که در سال ۲۰۰۱ ایالات متحده شروع به بمباران کابل کرد، حبیبی به شهر پیشاور پاکستان گریخت.
بلافاصله پس از گرفتن مدرک، حبیبی آغاز به کار برای رادیو تلویزیون ملی افغانستان کرد. او در تلویزیون هم شعر می خواند. او مجری تلویزیون و بنیان گذار مرکز روزنامه نگاری زنان هم بود. تا اکتبر ۲۰۱۶ حبیبی رئیس اتحادیه روزنامه نگاری زنان افغان بود.
در سال ۱۹۹۴ حبیبی سازمان پخش رادیو و تلویزیون زنان برای حمایت از زنان روزنامه نگار تأسیس کرد. زمانی که در سال ۱۹۹۶ طالبان به قدرت رسید او را از کار منع کردند. در درازای حکومت پنج ساله طالبان او مدرسه «صنایع دستی» را سازماندهی کرد، که زنان در آن می توانستند وسایلی را ساخته و سپس بفروشند. او همچنین یک تشکیلات زیرزمینی زنان تأسیس کرد. هنگام حکومت طالبان در افغانستان مخفیانه ۸ مدرسه دخترانه را که از حکومت مخفی نگه داشته شده بود اداره می کرد. پس از اینکه در سال ۲۰۰۱ طالبان از قدرت برکنار شد، او برای کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان کار کرد.
زمانی که در سال ۲۰۰۴ ژنرال ارتش افغانستان عبدالرشید دوستم کاندیدای ریاست جمهوری شد حبیبی هم به عنوان کاندیدای معاونت ریاست جمهوری با او همکاری کرد. او یکی از سه زنی بود که در انتخابات ریاست جمهوری آن سال وارد کارزار شده بودند. حبیبی مدیر سازمان غیردولتی انجمن زنان افغانستان جدید است. این سازمان موارد خشونت جنسی را رصد می کند. حبیبی گفته است که دولت افغانستان در مورد خشونت های جنسی بی تفاوت است، و به خاطر بالا بردن میزان چنین خشونت هایی باید سرزنش شود.
... [مشاهده متن کامل]
حبیبی از یک خانواده پشتون احمدزی از طبقه بالای جامعه است. گرچه او در کابل پرورش یافت ولی خانواده اش اهل ولایت لوگر هستند. در سال ۱۹۶۶ حبیبی از دانشگاه کابل مدرک روزنامه نگاری گرفت. او با محمود حبیبی ازدواج کرده است، محمود در دولت افغانستان شغل های مختلفی داشت. از جمله این مشاغل عبارت بود از وزیر اطلاعات محمد ظاهر شاه، رئیس سنا در زمان ریاست جمهوری محمد نجیب الله. زمانی که در سال ۱۹۹۲ کنترل کابل به دست مجاهدین افتاد، او و همسرش به همراه صدها هزار نفر دیگر به مزار شریف مهاجرت کردند. زمانی که در سال ۲۰۰۱ ایالات متحده شروع به بمباران کابل کرد، حبیبی به شهر پیشاور پاکستان گریخت.
بلافاصله پس از گرفتن مدرک، حبیبی آغاز به کار برای رادیو تلویزیون ملی افغانستان کرد. او در تلویزیون هم شعر می خواند. او مجری تلویزیون و بنیان گذار مرکز روزنامه نگاری زنان هم بود. تا اکتبر ۲۰۱۶ حبیبی رئیس اتحادیه روزنامه نگاری زنان افغان بود.
در سال ۱۹۹۴ حبیبی سازمان پخش رادیو و تلویزیون زنان برای حمایت از زنان روزنامه نگار تأسیس کرد. زمانی که در سال ۱۹۹۶ طالبان به قدرت رسید او را از کار منع کردند. در درازای حکومت پنج ساله طالبان او مدرسه «صنایع دستی» را سازماندهی کرد، که زنان در آن می توانستند وسایلی را ساخته و سپس بفروشند. او همچنین یک تشکیلات زیرزمینی زنان تأسیس کرد. هنگام حکومت طالبان در افغانستان مخفیانه ۸ مدرسه دخترانه را که از حکومت مخفی نگه داشته شده بود اداره می کرد. پس از اینکه در سال ۲۰۰۱ طالبان از قدرت برکنار شد، او برای کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان کار کرد.
زمانی که در سال ۲۰۰۴ ژنرال ارتش افغانستان عبدالرشید دوستم کاندیدای ریاست جمهوری شد حبیبی هم به عنوان کاندیدای معاونت ریاست جمهوری با او همکاری کرد. او یکی از سه زنی بود که در انتخابات ریاست جمهوری آن سال وارد کارزار شده بودند. حبیبی مدیر سازمان غیردولتی انجمن زنان افغانستان جدید است. این سازمان موارد خشونت جنسی را رصد می کند. حبیبی گفته است که دولت افغانستان در مورد خشونت های جنسی بی تفاوت است، و به خاطر بالا بردن میزان چنین خشونت هایی باید سرزنش شود.
