شفیق المؤید. [ ش َ قُل ْ م ُ ءَی ْ ی ِ ] ( اِخ ) شفیق بک بن احمد مؤید عظمی. از پیشتازان نهضت سیاسی سوریه است. وی در سال 1283 هَ. ق. در دمشق دیده بر جهان گشود و در بیروت تحصیل علم کرد و به مشاغل مهم رسید و به نمایندگی از دمشق برگزیده شد، و به جبهه «اتحادیین » در مجلس نمایندگان عثمانی پیوست. وی مورد کینه دولت ترک قرار گرفت. پس از جنگ جهانی اول به اتهام تأسیس جمعیت «الاخاءالعربی » به دیوان حرب لبنان احضارگردید و به مرگ محکوم شد و در دمشق به سال 1334 هَ. ق. بشهادت رسید. شفیق سرداری بزرگ و باشهامت و سهمگین و قوی بنیه و در زبانهای عربی و ترکی و فرانسه استاد بود و با زبان انگلیسی نیز آشنایی کمی داشت و نیز از اقتصاددانان انگشت شمار بود. ( از اعلام زرکلی ).
