شفوق

لغت نامه دهخدا

شفوق. [ ش َ ] ( ع ص ) شفیق و مهربان و رحیم. ( ناظم الاطباء ). شفیق. که بر اصلاح حال کسی آزمند باشد. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به شفیق شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس