شفور

لغت نامه دهخدا

شفور. [ ش ُ ] ( ص ) شفود و نامشروع. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به شفود شود. || ( اِ ) راسو و شغار. ( از ناظم الاطباء ). و رجوع به شفاره و شغار شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس