شفو

لغت نامه دهخدا

شفو. [ ش َف ْوْ ] ( ع مص ) نزدیک غروب شدن آفتاب. || برآمدن ماه نو. || نمایان و پدیدار گردیدن شخصی. ( از اقرب الموارد ) ( از ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

نزدیک غروب شدن آفتاب یا بر آمدن ماه نو یا نمایان و پدیدار گردیدن شخصی

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۲(بار)

پیشنهاد کاربران

بپرس