شفهی

لغت نامه دهخدا

شفهی. [ ش َ ف َ ] ( ع ص نسبی ) منسوب به شفة. ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). لبی. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به شفوی و شفة شود.

فرهنگ فارسی

منسوب به شفه لبی

پیشنهاد کاربران

بپرس