شفلع

لغت نامه دهخدا

شفلع. [ ش َ ف َل ْ ل َ ] ( ع ص ) بمعنی شعلع. درازبالای از مردم و جز آن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). و رجوع به شعلع و شعنلع شود.

فرهنگ فارسی

بمعنی شعلع : دراز بالای از مردم و جز آن .

پیشنهاد کاربران

بپرس