شفقت بردن

لغت نامه دهخدا

شفقت بردن. [ ش َ ق َ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) دلسوزی داشتن. رحمت آوردن. رقت آوردن :
شه چو شفقت برد فرازآیند
بر عملهای خویش بازآیند.
نظامی.
رحمتی کن که به سر میگردم
شفقتی بر که به جان میسوزم.
سعدی.

فرهنگ فارسی

دلسوزی داشتن رحمت آوردن

پیشنهاد کاربران

بپرس