شفق جلوه

لغت نامه دهخدا

شفق جلوه. [ ش َ ف َ ج ِل ْ وَ / وِ ] ( ص مرکب ) سرخگون. ( ناظم الاطباء ). که جل__وه شفق دارد. سرخرنگ :
هوا تمام شفق جلوه شد تماشا کن
چه کرده ای که دگر رنگ گل بیابانی است.
ناصرعلی ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

سرخگون که جلوه شفق دارد

پیشنهاد کاربران

بپرس