شفق جلوه. [ ش َ ف َ ج ِل ْ وَ / وِ ] ( ص مرکب ) سرخگون. ( ناظم الاطباء ). که جل__وه شفق دارد. سرخرنگ : هوا تمام شفق جلوه شد تماشا کن چه کرده ای که دگر رنگ گل بیابانی است.ناصرعلی ( از آنندراج ).