شفعا

لغت نامه دهخدا

شفعا. [ ش ُ ف َ ] ( از ع ، اِ ) شفاعت کنندگان و خواهشگران و پامردان. ( ناظم الاطباء ). شفعاء. و رجوع به شفعاء و شفیع شود.

فرهنگ فارسی

( صفت اسم ) جمع : شفیع خواهشگران شفاعت کنندگان .

فرهنگ عمید

= شفیع

پیشنهاد کاربران

بپرس