شفادهندگان سنتی افریقای جنوبی

شفادهندگان سنتی آفریقای جنوبی. شفادهندگان سنتی آفریقای جنوبی یا طبیبان سنتی آفریقای جنوبی ( انگلیسی: Traditional healers of South Africa ) مجریان طب سنتی آفریقا در آفریقای جنوبی هستند. آنها نقش های سیاسی و اجتماعی مختلفی را در آن جامعه ایفا می کنند، شامل طالع بینی، شفادادن فیزیکی، احساسی و بیماری های روحی، مدیریت آیین های تولد یا مرگ، یافتن احشام گم شده، حفاظت از رزمندگان، شکار جادوگران و نقالی ( داستانخوانی ) تاریخ، کیهان شناسی، و افسانه های سنتی. دو نوع اصلی از شفادهندگان سنتی در جوامع ان گانی سوثو - تی سوانا و تسونگا آفریقای جنوبی وجود دارند: طالع بین ( Sangoma یا سانگوما ) و گیاه درمانگر ( Inyanga یا اینیانگا ) . این شفاگران بیشتر از شمن باوران آفریقای جنوبی هستند که در جامعه بسیار مورد احترام هستند جامعه ای که در آن بیماری از سوی جادوگران، آلودگی ( ارتباط با اشیاء یا موقعیت های ناپاک ) یا ناشی از غفلت اجداد و پدران شخص تصور می شود. [ ۱] [ ۲] [ ۳] تخمین زده شده است که در قیاس با ۲۵هزار پزشک غربی که در آفریقای جنوبی هستند ۲۰۰هزار شفادهنده بومی وجود دارد. [ ۴] حدود ۶۰ درصد جمعیت آفریقای جنوبی به شفادهندگان سنتی مراجعه می کنند، معمولاً در ترکیب با خدمات زیست درمانی مدرن ( مقصود معمولاً هم این هم آن ) . [ ۵]
برای هماهنگی بین زندگی و مرگ، شفادهندگان سنتی معتقد به این هستند که برای یک زندگی بدون درد باید بواسطه آئین و حیوان قربانی به اجداد احترام گذاشته شود. [ ۶] آنها آئین های احضار را بواسطه سوزاندن گیاهانی شبیه ایمففو ( imphepho یا همان هلیکریسام پتیولیر ) از دسته گل بی مرگ ( سرده ) ، رقص، آوازخوانی، چنلینگ ( Channelling احضار ارواح یا ارتباط با ارواح ) یا نواختن درام انجام می دهند. شفادهندگان سنتی اغلب به بیماران خود میوتی - درمانی می دهند که ساخته شده از گیاهان، حیوانات و مواد معدنی و دارای اهمیت روحانی است. این میوتی اغلب نمادگرایی قوی دارد برای مثال چربی حیوان شیر می تواند برای کودکان به منظور افزایش شجاعت آماده شود. بر هر چیزی از بیماری جسمی و فکری، ناهماهنگی اجتماعی ( بر خلاف اختلال اجتماعی شخصی ) و مشکلات روحانی و روحی تا داروی محافظت، عشق و بخت و اقبال دارو وجود دارد.
اگرچه ساگوما یک اصطلاح زولویی است که از نظر زبان محاوره ای عموماً برای شرح انواع شفادهندگان آفریقای جنوبی به کار می رود، اما تفاوت هایی بین آداب و رسومش وجود دارد: یک اینیانگا به اساساً با دارودرمانی های ساخته شده از گیاهان و حیوانات شناخته می شود در حالی که یک سانگوما اساساً بر طالع بینی برای اهداف شفابخشی متمرکز است و ممکن است به عنوان نوعی از فال بینی نیز مورد توجه باشد. در روزگار مدرن، استعمار، شهرنشینی، آپارتاید و چندفرهنگی تفاوت بین این دو را مبهم و محو کرده است و شفادهندگان سنتی به اجرای هر دو نوع گرایش دارند. [ ۵] [ ۷] [ ۸] [ ۹] شفادهندگان سنتی می توانند بین این نقش ها تغییر کنند مثلاً بواسطه تشخیص بیماری های عمومی، فروش و توزیع دارو برای مراجعات طبی، و اهداف طالع بینی و تأمین راهکارها برای مراجعات متمرکز اجتماعی یا روحانی. [ ۱۰]