شغیل

لغت نامه دهخدا

شغیل. [ ش َ ] ( ع ص ) باکار و کاردار و مشغول. ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). به معنی مشغول. ( آنندراج ). و رجوع به شَغِل و مشغول شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس