شغک

لغت نامه دهخدا

شغک. [ش َ غ َ] ( ص ) جلف. ( ناظم الاطباء ) ( از برهان ). اما می نماید که مصحف شفک باشد. || ابله و نادان. ( ناظم الاطباء ) ( از برهان ). رجوع به شفک شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس