شغواء. [ ش َ ] ( ع اِ ) عقاب. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( مهذب الاسماء ) ( دهار ) ( اقرب الموارد ). || ( ص ) مؤنث اَشْغی ̍. ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به اَشْغی ̍ شود. || زن ناهموار درازدندان. ج ، شُغْوْ. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). درازدندان ، و شغیاء مثله. ( آنندراج ). و رجوع به شغیاء شود.
