شغنه

لغت نامه دهخدا

( شغنة ) شغنة. [ ش ُ ن َ ] ( ع اِ ) پشتواره از طعام و جز آن. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || شاخ تر و تازه. ج ، شُغَن. ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به شغنوب شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس