شغزبه

لغت نامه دهخدا

( شغزبة ) شغزبة. [ ش َزَ ب َ ] ( ع مص ) به بند شغزبیة بر زمین زدن حریف را و سخت گرفتن آنرا. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( از نشوءاللغة ص 19 ). || پای درپیچیدن در کشتی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). || به زور گرفتن کسی را. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به شغربة و شغربیة شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس