شغر

لغت نامه دهخدا

شغر. [ ش َ ] ( ع اِمص ) پای برداشتن سگ تا بمیزد. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( ازآنندراج ) ( از تاج المصادر بیهقی ). یک پا برداشتن سگ باشد بجهت شاشیدن. ( برهان ). برداشتن سگ یک پای خود را خواه بول کند و خواه بول نکند یا تا بول کند. ( ازاقرب الموارد ). || برداشتن مرد هر دو پای زن را تا با وی بیارامد. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). || برداشتن زن پای خودرا وقت آرمیدن با مرد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || خالی ماندن بلاد از مردم که حراست و حفاظت آن نمایند. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). خالی ماندن شهر از مردم. ( آنندراج ) ( از برهان ) ( از یادداشت مؤلف ). || دور شدن مرد. ( از اقرب الموارد ). || غالب آمدن مردمان را در حفظ شخص غریب. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) . || بیرون کردن کسی را از جای.( از ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( از تاج المصادر بیهقی ) ( آنندراج ). اخراج و نفی کسی از زمین. ( از اقرب الموارد ). تبعید. || دور ماندن شهر از پادشاه و ناصر. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || پریشان و پراکنده کردن. || پاسپر کردن چیزی را. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || برداشتن شتر ماده دو پای خودرا و زدن بچه را. ( از اقرب الموارد ). || بلند کردن شتر ماده پاهای خود را هنگامی که میخواهندسوار شوند. ( از اقرب الموارد ). || بر سر داشتن و بر زمین زدن شتر نر ماده را. ( ناظم الاطباء ).زدن شتر سر خود را زیر شکم ناقه نزدیک پستان آن و بلند کردن آن را و بر زمین زدن. ( از اقرب الموارد ).
شغر. [ ش َ ] ( ع اِمص ) دوری. || گشادگی. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || جدایی. || تقسیم. ( ناظم الاطباء ).
شغر. [ ش ُ / ش ُ غ ُ ] ( اِ ) خارپشت. ( ناظم الاطباء ). اما لغت مصحف سغر و اسغر است. رجوع به سغر و اسغر شود. || شغار و راسو. ( ناظم الاطباء ).
شغر.[ ش َ غ َ ] ( اِ ) چغر و سختی و ستبری که در پوست دست و اندام بسبب کار کردن و کار فرمودن پیدا شود. ( از برهان ) ( ناظم الاطباء ). پوست که بر دست و پای مردم از کثرت کار سخت سیاه گردد و آنرا پینه نیز گویند، و بجای «ر»، «ه » نیز گفته اند، ظاهراً تصحیف است. ( از انجمن آرا ) ( آنندراج ). شغه. پینه. کوره. کبر. || آبله ای که در پا به سبب راه رفتن و در دست از جهت کار فرمودن بروز کند. ( از برهان ) ( ناظم الاطباء ).بیشتر بخوانید ...

فرهنگ فارسی

چغر و سختی و ستبری که در پوست دست و اندام بسبب کار کردن و کار فرمودن پیدا شود .

پیشنهاد کاربران

بپرس