شغبه

لغت نامه دهخدا

شغبه. [ش َ ب َ / ب ِ ] ( اِ ) پوست بعضی از اندام که از کثرت کار فرمودن سخت و درشت و ستبر شده باشد. ( از غیاث اللغات ) ( ناظم الاطباء ). و رجوع به شغ و شغر و شغه شود.

شغبه. [ ش َ غ ِ ب َ / ب ِ ] ( ص ) ذلیل وخوار. ( ناظم الاطباء ). مجازاً به معنی ذلیل و خوار. ( غیاث اللغات ). || فریفته. ( ناظم الاطباء ).بعضی شغبه را بمعنی فریفته نوشته. ( غیاث اللغات ).

پیشنهاد کاربران

بپرس