شعول. [ش ُ ] ( ع اِ ) ج ِ شُعْلَة. ( ناظم الاطباء ). به معانی شعله ( زبانه و درخشش آتش و هیمه که در آن آتش درگرفته باشد ). ( منتهی الارب ). و رجوع به شعلة و شعله شود.
