شعله زاده

لغت نامه دهخدا

شعله زاده. [ ش ُ ل َ / ل ِ دَ / دِ ] ( اِخ )کنایه از ابلیس و شیطان است ( از غیاث اللغات )، بدان مناسبت که ابلیس از آتش آفریده شده است :
برهان آدمیت ما قدسیان بس اند
کو شعله زاده تا بنماید سجود ما.
صائب تبریزی ( از آنندراج ).
و رجوع به ابلیس شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس