شَعْراوی، محمّد مَتَوَّلی (۱۹۱۱ـ۱۹۹۸)
شَعْراوی، محمّد مَتَوَّلی
خطیب مصری و مفسر قرآن. در مرکز استان دقهلیه به دنیا آمد. خواندن و نوشتن و حفظ قرآن را در مکتب خانه فراگرفت. در ۱۹۴۱م، از دانشکده ادبیات عرب دانشگاه الازهر موفق به اخذ مدرک لیسانس شد. پس از هشت سال تدریس به عربستان سعودی رفت و تا ۱۹۶۳م به مدت ۱۳ سال به طلاب علوم دینی تدریس کرد. از ۱۹۶۴ تا ۱۹۷۰م برای تدریس و تبلیغ به الجزایر رفت و پس از بازگشت وکیل دانشگاه الازهر شد. از ۱۹۷۶ تا ۱۹۷۸م وزیر اوقاف جمهوری عربی مصر بود و در این سال بار دیگر به پیشه دل خواهش یعنی دعوت و تبلیغ بازگشت. او را «امام مبلّغان» دانسته اند. با توفیق الحکیم بر سر نشر گفت وگوهایش با خدا و با زکی نجیب محمود بر سر تفسیر حدیثی نبوی به شدت درآویخت و هرگونه تلاشی را برای تفاهم میان فلسفه و اسلام، مردود شمرد. وی به زبانی ساده و خطابی جذاب، قرآن را تفسیر می کرد؛ کتاب های وی بازنویسی سخنرانی های اوست.
شَعْراوی، محمّد مَتَوَّلی
خطیب مصری و مفسر قرآن. در مرکز استان دقهلیه به دنیا آمد. خواندن و نوشتن و حفظ قرآن را در مکتب خانه فراگرفت. در ۱۹۴۱م، از دانشکده ادبیات عرب دانشگاه الازهر موفق به اخذ مدرک لیسانس شد. پس از هشت سال تدریس به عربستان سعودی رفت و تا ۱۹۶۳م به مدت ۱۳ سال به طلاب علوم دینی تدریس کرد. از ۱۹۶۴ تا ۱۹۷۰م برای تدریس و تبلیغ به الجزایر رفت و پس از بازگشت وکیل دانشگاه الازهر شد. از ۱۹۷۶ تا ۱۹۷۸م وزیر اوقاف جمهوری عربی مصر بود و در این سال بار دیگر به پیشه دل خواهش یعنی دعوت و تبلیغ بازگشت. او را «امام مبلّغان» دانسته اند. با توفیق الحکیم بر سر نشر گفت وگوهایش با خدا و با زکی نجیب محمود بر سر تفسیر حدیثی نبوی به شدت درآویخت و هرگونه تلاشی را برای تفاهم میان فلسفه و اسلام، مردود شمرد. وی به زبانی ساده و خطابی جذاب، قرآن را تفسیر می کرد؛ کتاب های وی بازنویسی سخنرانی های اوست.
wikijoo: شعراوی،_محمد_متولی_(۱۹۱۱ـ۱۹۹۸)