شعر کانکریت

شعر کانکریت چیدمان عناصر زبانی است که در آن افکت های تایپوگرافی نسبت به ویژگی های کلامی، اهمیت بیشتری در انتقال معنا دارند. [ ۱] گاهی از آن به عنوان شعر تصویری یاد می شود، اصطلاحی که هم اکنون معنای متفاوتی دارد. شعرهای کانکریت بیشتر از هنرهای کلامی به هنرهای تجسمی مربوط می شوند؛ اگرچه در نوع محصولی که تولید می شود، هم پوشانی قابل توجهی در این هنرها وجود دارد. با این حال، از نظر تاریخی، شعر کانکریت محصول توسعه یافته شعرهای شکل دار و طرح واره ای است، که در آن کلمات به گونه ای قرار می گیرند که موضوع موردنظر را به تصویر می کشند.
اگرچه اصطلاح «شعر کانکریت» مدرن است، اما ایدهٔ استفاده از تنظیم و قرار دادن واژه ها برای تقویت معنای یک شعر قدیمی است. چنین شعرهای شکلی در اسکندریه یونان در سده های ۳ و ۲ قبل از میلاد رواج داشت، اگرچه اکنون فقط تعداد انگشت شماری از آنها که در آنتولوژی یونان گردآوری شده، باقی مانده اند. به عنوان مثال می توان به شعرهایی از سیمیاس آف رودس که به شکل تخم مرغ، [ ۲] بال[ ۳] کلاه، [ ۴] و همچنین فلوت پن پایپ تئوکریتوس اشاره کرد. [ ۵]
احیای پس از دوره کلاسیک شعر شکلی به نظر می رسد با Gerechtigkeitsspirale ( مارپیچ عدالت ) ، حکاکی برجسته یک شعر در کلیسای زیارتی سنت والنتین در شهر هسن آلمان آغاز شده است. به این صورت که متن شعر به صورت مارپیچی در جلوی یکی از نیمکت های کلیسا حکاکی شده است[ ۶] و یکی از چندین طرح تزئینی است که در سال ۱۵۱۰ توسط استاد نجار ارهارت فالکنر ساخته شده است.