شعر عاشقانه

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] شعر عاشقانه، به معنای شعرِ آشکار کننده اندوه فراق و شوق وصال محبوب است.
شعر از نظر قالب و محتوا دارای انواع و اقسام مختلفی است، از جمله اقسام شعر به لحاظ محتوا، شعر عاشقانه است. شعر عاشقانه، بیان گر محبت و عشق به محبوب است و در آن مطالبی ذکر می شود که در بردارنده اوصاف برجسته محبوب است. اشعار عاشقانه برای ابراز اندوه فراق و شوق وصال محبوب سروده می شود؛ مانند: ز غصه مردم چشمم نشسته در خون استببین که در طلبت حال مردمان چون است.
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • گرامی، محمدعلی، منطق مقارن.• مشکوةالدینی، عبدالمحسن، منطق نوین مشتمل بر اللمعات المشرقیه فی الفنون المنطقیه.
۱. ↑ گرامی، محمدعلی، منطق مقارن، ص۱۸۵.۲. ↑ مشکوةالدینی، عبدالمحسن، منطق نوین مشتمل بر اللمعات المشرقیه فی الفنون المنطقیه، ص۶۸۰.
...

پیشنهاد کاربران

بپرس