شعر خواندن. [ ش ِ خوا / خا دَ ] ( مص مرکب ) انشاد شعر. قرائت شعر. ( یادداشت مؤلف ). انشاد. ( منتهی الارب ) ( دهار ) ( مصادر اللغة زوزنی ). استنشاد. ( تاج المصادر بیهقی ) : شعرا پیش آمدند و شعر خواندند. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 276 ). شاعران شعر خواندند که عید فطر شعر نشنوده بودند. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 576 ). ای آنکه جز از شعر و غزل هیچ نخوانی هرگز نکنی سیر دل تنبل و ترفند.
