شعر حماسی

[ویکی فقه] شعر حماسی، به معنای شعرِ برانگیزنده شجاعت و بیان کننده رشادت ها است.
انفعالات نفسانی که از شعر حاصل می شود به حسب تفاوت مضمون و اختلاف مقصود، گوناگون می شود و بر همین اساس، اقسام مختلفی برای شعر پدید می آید که شعر حماسی، یکی از این اقسام است. حماسه در لغت به معنای دلیری، دلاوری و شجاعت است و در اصطلاح به شعر بلند و روایتی می گویند که بر محور موضوعی جدّی و رزمی به شیوه ای زیبا سروده شده باشد. منشا حماسه یا داستان های کهن تاریخی، دینی و پهلوانی است، یا داستان های تخیلی. حماسه بیان کننده پهلوانی ها، جنگ ها و رشادت های قومی، نژادی و ملی مردمانی است که در جریان تکوین تاریخ و یا تمدن سرزمینشان از خود بروز داده اند.
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منبع ذیل استفاده شده است: • مشکوةالدینی، عبدالمحسن، منطق نوین مشتمل بر اللمعات المشرقیه فی الفنون المنطقیه.
۱. ↑ مشکوةالدینی، عبدالمحسن، منطق نوین مشتمل بر اللمعات المشرقیه فی الفنون المنطقیه، ص۶۸۰.
...