شعرالجیاد. [ ش َ رُل ْ ] ( ع اِ مرکب ) نباتیست غیر پرسیاوشان شبیه به موی یال اسب و باریک و سیاه و چندین عدد بشکل دسته در یک جا میروید و بر روی زمین پهن میشود بی برگ و ساق و بیخ ، و چون بسوزانند بوی موی سوخته دهد. ( از تحفه حکیم مؤمن ).
فرهنگ فارسی
نباتیست غیر پرسیاوشان شبیه به موی یال اسب و باریک وسیاه و چندین عدد بشکل دسته در یکجا می روید و بر روی زمین پهن می شود بی برگ و ساق و بیخ و چون بسوزانند بوی موی سوخته دهد .
