شعب المقال فی درجات الرجال

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] شعب المقال فی درجات الرجال، تألیف میرزا ابوالقاسم نراقی (متوفی 1319ق) نوه مولی احمد نراقی، با تحقیق محسن احمدی منتشر شده است. کتاب با هدف گردآوری مجموعه ای رجالی و تسهیل در مراجعه محققین برای شناخت صحیح از سقیم نگارش شده است
کتاب، مشتمل بر یک مقدمه و چهار شعبه است که شعبه اول، خود مشتمل بر چهار فاتحه است. نویسنده در ضمن شعبه های کتاب با استفاده از منابع مختلف رجالی به نام 1569 شخصیت اشاره کرده که البته نام برخی تکراری است و در دو شعبه ذکر شده است.
در ابتدای کتاب، شرح حال مختصری از نویسنده با ذکر آثار وی ارائه شده است. محقق سپس با معرفی دو نسخه مورد استفاده، تذکر می دهد که همه موارد اختلافی دو نسخه را متعرض نشده است، بلکه صحیح آنها را ذکر کرده و اگر لازم بوده چیزی اضافه کند در کروشه آورده است
نویسنده فاتحه اول از شعبه اول را با توضیحی اجمالی درباره نیاز به علم رجال آغاز کرده است. برخی از علما نیاز به علم رجال را در عمل به اخبار انکار کرده اند. نویسنده این دیدگاه را نپذیرفته و نیاز به علم رجال را با ادله اثبات کرده است
در فاتحه دوم، مطلق آمدن جرح و تعدیل در کلام علمای رجال بررسی و اقوال مختلف ذکر شده است. از آنجا که علمای رجال برای جرح و تعدیل، الفاظ و عباراتی خاص وضع کرده اند که به عنوان مصطلحات جرح و تعدیل شناخته شده است، نویسنده معتقد است اگر معدِّل یا جارح کسی را ثقه یا ضعیف بداند قول او بر طبق اصطلاح او پذیرفته می شوددر فاتحه سوم نیز اقوال فقها و اصولیون پیرامون تعارض جرح و تعدیل بیان و در آخر دیدگاه نویسنده به صورت مستدل بیان شده است

[ویکی شیعه] شعب المقال فی درجات الرجال (کتاب). شُعَبُ الْمَقال فی دَرَجاتِ الرّجال کتابی به زبان عربی در موضوع علم رجال، نوشته میرزا ابوالقاسم نراقی (متوفای ۱۳۱۹ق). نویسنده کتاب را در چهار شعبه تنظیم کرده و به موضوع رجال و بررسی راویان پرداخته است. مهم ترین برجستگی کتاب، درباره راویان مورد اختلافی است که نویسنده به ذکر اختلاف و اختیار قول برتر می پردازد.
نجم الدین ابوالقاسم بن محمد نراقی (۱۲۵۲-۱۳۱۹ق) مشهور به عبدالصاحب، نوه ملا احمد نراقی و شاگرد پدرش ملا محمد نراقی است.
این کتاب که با نام های «شعب المقال فی احوال الرجال» و «رجال میرزا ابوالقاسم نراقی» هم معرفی شده، رساله ای در رجال است که مؤلف تصمیم داشته آن را در هشت شعبه تنظیم کند، اما بیش از چهار شعبه از آن را تألیف ننمود و همه نسخه های موجود و نسخه های چاپی، شامل چهار شعبه اولیه است. تألیف این اثر در ۲۷ ربیع الثانی ۱۲۹۱ق پایان یافته است.

پیشنهاد کاربران

بپرس