شعب ابوطالب

[ویکی اهل البیت] شهر مکه، شهری است با کوههای فراوان و فراگیر که در لابلای آنها دامنه ها و وادی های کوچکی است که عرب به آن شعب می گوید. مکه مملو از شعب است و از قدیم، این ضرب المثل مشهور بوده که: «أهل مکة اعلم بشعابها، اهل مکه به شعب های خود آگاه تر از دیگرانند».
ساکنان مکه که عبارت از طوایف مختلف بودند، هر کدام در یکی از این شعب ها سکونت داشتند. به همین مناسبت هر شعبی را به نام آن طایفه می شناختند. آنچه که به نام ابی طالب معرفی شده در آغاز به عنوان شعب ابی یوسف معروف بوده و گویا در عصر بعثت، شعب ابی طالب نام گرفته است، بعدها شعب بنی هاشم نامیده شده و در حال حاضر با نام «شعب علی علیه السلام» شهرت دارد. این شعب در شرق کعبه معظمه، در میان کوه ابوقُبَیسْ و شعب ابن عامر قرار دارد و فاصله تقریبی آن با کعبه بین دویست تا سیصد متر است. در تاریخ صدر اسلام معمولاً پس از واقعه هجرت به حبشه، از شعب ابی طالب و حصار بنی هاشم در آن سخن به میان می آید.
قریش در سال 7 بعثت برای تحت فشار گذاشتن بنی هاشم برای تسلیم رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به آنان تصمیم گرفتند تا پیمانی بر ضد بنی هاشم و بنی عبدالمطلب منعقد کنند، بر این اساس که با آنان ازدواجی نکرده و خرید و فروشی نداشته باشند.
این امر سبب شد تا بنی هاشم نزد ابوطالب رفته و در شعب او، گردهم جمع شوند. محاصره بنی هاشم در شعب ابیطالب 3 سال به طول انجامید.
محاصره بنی هاشم در شعب ابیطالب