شعاع الملک

لغت نامه دهخدا

شعاع الملک. [ ش ُ عُل ْ م ُ ] ( اِخ ) میرزا محمد حسین خان شعاع ( متولد 1276 و متوفای 1363 هَ. ق. ) پسر حاجی ابوالحسن شیرازی از فضلا و شعرای معاصر مقیم شیراز و مؤلف تذکره ای ( اشعه شعاعیه ) در تراجم احوال شعرای فارس است که قسمتی از این تذکره از محرم سال 1336 الی ذیحجه 1337 هَ. ق. در پاورقی روزنامه هفتگی پارس مطبعه شیراز چاپ شده است. وی کتابخانه بسیار نفیس جامعی داشت که حاوی بسیاری از نسخ نادره نایاب بوده است. ( از وفیات معاصرین به قلم علامه قزوینی مجله یادگار سال 5 شماره 3 ). ( میرزا ) محمد حسین بن ( حاجی ) ابوالحسن شیرازی فاضل و شاعر ( متولد 1276 هَ. ق.- متوفای 1363 هَ. ق. = 1323 هَ. ش. ) وی مقیم شیراز بوده و مؤلف تذکره ای است به نام «اشعه شعاعیه » در ترجمه احوال شاعران فارس. ( فرهنگ فارسی معین ). ابیات زیر از ماده تاریخی است که میرزا محمد حسین شعاع الملک در طبع شیرازنامه تألیف ابوالعباس احمدبن ابی الخیر زرکوب شیرازی گفته است. ( سال 1310 هَ. ش. ):
ینبوع دانش آمد تاریخ بن ابی الخیر
ای تشنه فضایل سیراب شو ز ینبوع
تاریخ سال طبعش اول شعاع گفتا
«به به شد ای کریمی شیرازنامه مطبوع ».
( تاریخ ادبی ایران تألیف براون ج 3 ذیل ص 386 ).

فرهنگ فارسی

(میرزا ) محمد حسین بن ( حاجی ) ابوالحسن شیرازی فاضل و شاعر ( و. ۱۲۷۶ ه.ق . - ف. ۱۳۶۳ ه.ش . ). وی مقیم شیراز بود و مولف تذکره ایست بنام [ اشعه شعاعیه ] در ترجمه احوال شاعران فارس .

پیشنهاد کاربران

بپرس