شعار جعفر

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] «دکتر جعفر شعار» در 1304 در تبریز به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی، متوسطه و دانشگاهی خود تا مقطع کارشناسی ادبیات فارسی و لیسانس زبان فرانسه را در همان شهر و در دانشگاه تبریز به پایان رساند. در سال 1335 برای ادامه تحصیلات به تهران رفت و در آن جا به تحصیل خود در ادبیات فارسی ادامه داد و در رشته زبان ادبیات فارسی، دکترا گرفت.
وی درسال 1342 به دانشسرای عالی (دانشگاه تربیت معلم فعلی) وارد شد و مدت 18 سال به سمت استادیاری و استادی در آن دانشگاه به تدریس زبان و ادبیات فارسی و عربی پرداخت. او عضو سازمان لغت نامه دهخدا بود و مدت 6 سال در این سازمان به تحقیق و تالیف پرداخته است. وی به هنگام استادی دانشگاه، چند سالی در دانشگاه تهران و دانشگاه تربیت معلم تدریس کرد و به ریاست دانشکده ادبیات و علوم انسانی برگزیده شد. او در دوران بازنشستگی نیز در دانشگاه تربیت معلم و دانشگاه آزاد به تدریس پرداخت. شعار از سال 1335 تا 1377 به مدت 52 سال تدریس کرد. وی همچنین عضو هیئت علمی مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی و عضو هئیت علمی فرهنگستان زبان و ادب فارسی بود. پدرش یوسف شعار مفسر قرآن بوده است.
جعفر زبان عربی را نزد پدرش آموخت و با تفسیر قرآن آشنا شد و تدریس و تفسیر قرآن انجام داد و توانست که از قرآن پژوهان بنام تبریز گردد. وی تالیف یک دوره تفسیر مختصر را زیر عنوان نگرشی بر آیات قرآن آغاز کرد و به چاپ رساند.
او در اوان تحصیل خود از جامع المقدمات گرفته تا سیوطی و مغنی اللبیب ابن هشام و همچنین مطول را فراگرفت. او در بیست سالگی به جهت علاقه بسیار به زبان عربی، کتاب سیوطی را به فارسی ترجمه کرد و کتاب هایی درباره صرف و نحو عربی نوشت.
وی یکشنبه شب 26 تیرماه 1380 درمنزل مسکونی خود در تهران، دار فانی را وداع گفت.
وی از دوران تدریس و فعالیت خود حدود 72 اثر به یادگار دارد که بخشی از آن ها تالیف، بخشی ترجمه و برخی تصحیح و مقاله می باشند. به عبارت دیگر، او 32 اثر شامل تالیف، ترجمه و تصحیح متن انجام داده است و نیز 40 مقاله نوشته است.

دانشنامه آزاد فارسی

شُعار، جعفر (تبریز ۱۳۰۴ـ تهران ۱۳۸۰ش)
مصحح، مترجم و ادب پژوه ایرانی. فرزند میرزایوسف شعار. دوره های تحصیلات ابتدایی و دبیرستانی تا لیسانس را در زادگاه خود سپری کرد و از دانشگاه تهران دانشنامۀ دکتری ادبیات فارسی گرفت و تا استادی دانشسرای عالی پیش رفت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز به ریاست دانشگاه تربیت معلم برگزیده شد. پس از انتقال به تهران به عضویت سازمان لغت نامۀ دهخدا درآمد و تا پایان عمر در مراکز گوناگون پژوهشی فعالیت کرد. او عضو کنگرۀ بین المللی خاورشناسان نیز بود. از تألیفات اوست: فرهنگ وارۀ اخلاق در قرآن؛ پژوهشی در دستور فارسی؛ فرهنگ املایی؛ نگرشی بر آیات قرآن. از ترجمه های اوست: تاریخ پیامبران و شاهان؛ آیین شهرداری در قرن هفتم؛ ترجمۀ تاریخ یمینی. برخی از آثاری که به تصحیح او چاپ شده نیز عبارت اند از جوامع الحکایات؛ سیاست نامه؛ قصۀ خمره؛ تاریخ بناکتی. همچنین مقالات فراوانی از او در مجله های معتبر ادبی چاپ شده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس