شعابی

لغت نامه دهخدا

شعابی. [ ش َ ع ْ عا ] ( حامص ) بند زدن ظرفهای شکسته. مرمت کردن کاسه و مانند آن. بش زنی. بندزنی :
عهدهای شکسته را چه طریق
چاره هم توبت است و شعابی .
سعدی ( کلیات ، قصاید، چ فروغی ).
رجوع به شَعّاب شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس