شظیف

لغت نامه دهخدا

شظیف. [ ش َ ] ( ع ص ) درخت خشک از بی آبی و سخت پژمرده. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس