شظایا. [ ش َ ] ( ع اِ ) ج ِ شظیة. ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). سرهای اضلاع سفلی که شبیه به غضروف اند. ( ناظم الاطباء ). دندانه های هرچیز. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). به معنی پاره های چیزی : شظایا العصب ؛ ریشه های نی. ( یادداشت مؤلف ). ریشه های هر چیز. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ). رجوع به شظیة شود. || در لغات طب نوشته که شظایا به معنی ریشه های مغز حرام است. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ).
فرهنگ فارسی
جمع شظیه سر های اضلاع سفلی که شبیه به غضروف اند ریشه های نی یا در لغات طب نوشته که شظایا به معنی ریشه های مغز حرام است .
