شطیم
لغت نامه دهخدا
شطیم. [ ش َ ] ( اِخ ) آخرین منزل بنی اسرائیل در دشت قبل از آنکه به اراضی کنعان داخل شوند. ( از قاموس کتاب مقدس ).
دانشنامه آزاد فارسی
شِطّیم (Shittim)
در عهد عتیق، آخرین خیمه گاهی که بنی اسرائیل پیش از رسیدن به ارض مقدس آن جا اتراق کردند. به صورت آبَل شطّیم نیز آمده است. همچنین در عهد عتیق، نام درختی با چوبی سخت و بادوام است که تابوت عهد و خیمۀ مقدس را از آن ساختند.
در عهد عتیق، آخرین خیمه گاهی که بنی اسرائیل پیش از رسیدن به ارض مقدس آن جا اتراق کردند. به صورت آبَل شطّیم نیز آمده است. همچنین در عهد عتیق، نام درختی با چوبی سخت و بادوام است که تابوت عهد و خیمۀ مقدس را از آن ساختند.
wikijoo: شطیم
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید