شطیر

لغت نامه دهخدا

شطیر. [ ش َ ] ( ع اِ ) نیمه چیزی. ( ناظم الاطباء ). رجوع به شطرشود. || ( ص ) منفرد. ( اقرب الموارد ). || دور. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج )( از اقرب الموارد ). رجوع به شطر شود. || غریب. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( مهذب الاسماء ) ( آنندراج ). غریب. ج ، شُطَراء، شُطَر. ( اقرب الموارد ).

شطیر. [ ش ِطْ طی ] ( ع ص ) دور و غریب. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). رجوع به شطر و شَطیر شود. || ( اِ ) نیمه چیزی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس