شطوس

لغت نامه دهخدا

شطوس. [ ش َ ] ( ع ص ) آنکه خلاف امری کند که بدان مأمورباشد. || رونده به جهتی از جهات. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس