شطران

لغت نامه دهخدا

شطران. [ ش َ ] ( ع ص ) قدح شطران ؛ قدحی که نیمه وی پر باشد. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). کوزه نیم آب. ( مهذب الاسماء ). || شعر شطران ؛ موی سپید و سیاه. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس