( شطحیة ) شطحیة. [ ش َ طَ حی ی َ ] ( ع ص نسبی ) شطحیه. مؤنث شطحی : کلمات شطحیة؛ کلماتی شبه کفر که از غلبه وجد بر زبان صوفی رود چون انا الحق گفتن حسین بن منصورحلاج. ( یادداشت مؤلف ). || ( اِ ) سرریز دیگ ج ، شطحیات. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به شطحیات شود.
فرهنگ فارسی
( صفت ) مونث شطحی کلمات شطحیه جمع شطحیات .
پیشنهاد کاربران
مؤنث شطحی، کلمات کفرآمیزی که صوفیان پلشت بر زبان و در هنگامی که خود را بالاتر از همه می بینند گویند. همچون، انا الحقِ حسین بن منصورحلاج.
